«Τι εννοείς ένα ευρώ το λίτρο;». Αυτός ήταν ο τίτλος μιας παραγράφου, σε παλαιότερο δημοσίευμα στο διαδίκτυο. Η παράγραφος αναφερόταν στην εφαρμογή που είχε δημιουργήσει τότε το Υπουργείο Ανάπτυξης για να καταγράφει online τις τιμές των πρατηρίων βενζίνης. Το σοκαριστικό βρίσκεται λίγες γραμμές πιο κάτω. Ημερομηνία δημοσίευσης: 20 Μαρτίου 2009. Τρία χρόνια πριν, το «ένα ευρώ το λίτρο» ήταν….
κλεψιά. Σήμερα, για τους περισσότερους εξ ημών, δεν είναι καν μακρινή ανάμνηση. Η τιμή της βενζίνης βαδίζει ολοταχώς προς τα δύο ευρώ το λίτρο, κι εμείς είμαστε αρκετά απασχολημένοι να ψάχνουμε τρόπους να μετακινηθούμε –πού καιρός για αναμνήσεις;
Τι κάνουμε, λοιπόν; Οδηγούμε προσεκτικότερα, πουλάμε το παλιό αυτοκίνητο και αγοράζουμε ένα ντιζελοκίνητο ή υγραεριοκίνητο, ασπαζόμαστε την φιλοσοφία του carpooling και μοιραζόμαστε τα έξοδα της βενζίνης με τέσσερις αγνώστους, το ρίχνουμε στις ορθοπεταλιές.
Ο καλός οδηγός… στην οικονομία φαίνεται
– Ο πρώτος και σημαντικότερος κανόνας είναι η έγκαιρη αλλαγή των ταχυτήτων, στις 2.500 με 3.000 στροφές.
– Οδηγούμε πάντα κάτω από τις 4.100 στροφές ανά λεπτό: από εκεί και πάνω, η κατανάλωση της βενζίνης διπλασιάζεται.
– Κρατάμε σταθερή ταχύτητα, αποφεύγοντας τις αυξομειώσεις, όταν βρισκόμαστε σε ανοιχτό δρόμο. Κινούμαστε με τετάρτη ή πέμπτη (ή έκτη, αναλόγως τα χιλιόμετρα και το κιβώτιο ταχυτήτων) και δεν ξεπερνάμε τα 120 χιλιόμετρα την ώρα.
– Αποφεύγουμε να κουβαλάμε περιττά βάρη: αδειάζουμε το πορτ-μπαγκάζ, και βγάζουμε την σχάρα της οροφής όταν δεν την χρειαζόμαστε. Ειδικά αυτή η τελευταία, πέραν του ότι προσθέτει βάρος στο αμάξι, δημιουργεί αντίσταση χαλώντας την αεροδυναμική του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα να αυξάνει την κατανάλωση.
– Ελέγχουμε τακτικά την πίεση στα λάστιχα. Η κατανάλωση αυξάνεται κατά 2% για κάθε 0,2 bar κάτω από την προβλεπόμενη πίεση αέρα –η οποία αναγράφεται συνήθως στην πόρτα του οδηγού ή στο εγχειρίδιο του αυτοκινήτου.
– Επιβραδύνουμε χρησιμοποιώντας το φρένο, όχι κατεβάζοντας ταχύτητα.
– Δεν αμελούμε ποτέ τα σέρβις του αυτοκινήτου. Οποιοδήποτε μικροπρόβλημα, όσο ασήμαντο και αν φαίνεται –όπως ένας νεκρός αισθητήρας οξυγόνου ή ένα πρόβλημα στις εκπομπές καυσαερίου– μας κοστίζει σε καύσιμο.
Τι καίει ο κινητήρας σου;
Θα ήταν ψέμα αν λέγαμε πως η πρόσφατη είδηση περί άρσης της απαγόρευσης κυκλοφορίας των ντιζελοκίνητων οχημάτων στις πόλεις –και ο καταιγισμός διαφημίσεων για ντιζελοκίνητα μοντέλα που την ακολούθησε– δεν μας έκανε να το σκεφτούμε. Υποτίθεται ότι η τροπολογία θα ισχύσει από 1η Απριλίου του 2012. Εγκύκλιο ακόμα, όμως, δεν έχουμε λάβει, και πρέπει πρώτα απ’ όλα να γίνει σαφές πού και πώς ακριβώς θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των πετρελαιοκίνητων οχημάτων. Θα κυκλοφορούν, για παράδειγμα, κανονικά εντός του δακτυλίου, ή μόνο έξω από αυτόν;.
Η πετρελαιοκίνηση είναι σίγουρα συμφέρουσα –τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα: «αν ένας κινητήρας βενζίνης κάνει 500 χιλιόμετρα με 100€, ένας κινητήρας πετρελαίου με τα ίδια χρήματα κάνει 1.200 χιλιόμετρα» λέει ο κ. Μακεδόνας. Μη βιαστείτε, όμως, να χαρείτε: η άρση της απαγόρευσης «μυρίζει» από μακριά έξτρα φόρους στο πετρέλαιο κίνησης. «Το ίδιο ακριβώς έγινε και με το αέριο. Όταν άρχισαν να ανεβαίνουν οι πωλήσεις, η τιμή του εκτινάχθηκε από τα 0,65€ το λίτρο, απ’ όπου είχε ξεκινήσει, στα 0,98€ το λίτρο». Το αέριο, βέβαια, παραμένει έως και 50% οικονομικότερο από τη βενζίνη: για να διανύσει μια απόσταση 300 χιλιομέτρων, ένας βενζινοκινητήρας χρειάζεται περίπου 60€ καύσιμο, ενώ ένας αντίστοιχος υγραερίου απαιτεί μόλις 30€.
Η μετατροπή του κινητήρα από βενζινοκίνητο σε πετρελαιοκίνητο, σύμφωνα με τον κ. Μακεδόνα, είναι εντελώς ασύμφορη οικονομικά. «Συμφέρει πολύ περισσότερο να πουλήσει κανείς το αυτοκίνητό του και να αγοράσει ένα πετρελαιοκίνητο» συμβουλεύει. Και σίγουρα δεν είναι ακόμα η κατάλληλη περίοδος για να το κάνετε –περιμένετε καλύτερα μερικούς μήνες, μέχρι να φανερωθούν όλες οι εκπλήξεις που θα περιέχει η τροπολογία.
Ραντεβού στη γωνία στις 9.00
Το νου σου κύριε οδηγέ…
Ναι, τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν είναι καθόλου αξιόπιστα. Ναι, απεργούν ακριβώς εκείνες τις ώρες και τις ημέρες που τα χρειάζεσαι περισσότερο. Και ναι, αν δεν μένεις δίπλα σε μια στάση του μετρό και δεν δουλεύεις δίπλα σε μια άλλη, ή τέλος πάντων δεν κινείσαι προς και από το κέντρο, είναι δύσκολο να σχεδιάσεις μια λογική διαδρομή που να μην περιλαμβάνει τρεις αλλαγές και είκοσι χαμένα λεπτά ενδιάμεσα. Αν, όμως, καταφέρετε να αποκρυπτογραφήσετε την «λογική» με βάση την οποία σχεδιάστηκαν ή τυγχάνει να σας βολεύουν, είναι η οικονομικότερη εναλλακτική μετακίνησης μετά το ποδήλατο.
Πάμε για ορθοπεταλιές
Κι αν όλα τα άλλα αποτύχουν…
Θα εξοπλιστείτε με λίγη υπομονή, πολύ χιούμορ κι ένα καλό ζευγάρι αθλητικά παπούτσια και θα περπατήσετε. Η πεζοπορία είναι η πλέον ανέξοδη από τις λύσεις μας, κι επιπλέον συμβάλλει στη βελτίωση της γραμμής σας και σας βοηθά να χαλαρώσετε: θα χρειάζεστε ούτως ή άλλως τόσο πολύ χρόνο για να φτάσετε από το ένα σημείο στο άλλο, που θα σταματήσετε επιτέλους να τρέχετε και να αγχώνεστε.
in2life
Αφήστε μια απάντηση