Η Αλεξάνδρεια εκτός χάρτη: Μια εικόνα που δεν είναι τυχαία!

🔊 Ακούστε το άρθρο κάνοντας κλικ

Γράφει ο Θανάσης Τσιάπλας.

Οδοντίατρος – πολίτης του δήμου Αλεξάνδρειας.

Πριν λίγες μέρες, περνώντας από τη γέφυρα του Λουδία που ενώνει τους νομούς Ημαθίας και Πέλλας, παρατήρησα κάτι που δύσκολα περνά απαρατήρητο: μια πινακίδα κατεύθυνσης που αγνοεί πλήρως την πόλη της Αλεξάνδρειας.

Η πινακίδα δείχνει πως για να φτάσει κάποιος στον Αρχαιολογικό Χώρο της Βεργίνας “ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά σημεία ενδιαφέροντος της Κεντρικής Μακεδονίας” πρέπει να στρίψει δεξιά και να ακολουθήσει την διαδρομή – μέσω του περιφερειακού δρόμου που είναι δίπλα στο ποτάμι “Λουδίας” και που καταλήγει στον χωριό Σταυρός Ημαθίας – όπου εκεί ο οδηγός ή το λεωφορείο πρέπει να κάνει δεξιά, να κάνει πόσα ακόμα χιλιόμετρα για να φτάσει στη Βέροια και από εκεί όπως ξέρουμε όλοι να κάνει πόσα ακόμα χιλιόμετρα διαδρομής μέχρι την Βεργίνα. Κι όμως, η διαδρομή μέσω Αλεξάνδρειας είναι πιο σύντομη, πιο ευθεία και σε πολύ καλύτερη κατάσταση.

Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό: γιατί η Αλεξάνδρεια λείπει από τον χάρτη;

Αυτό που φαινομενικά μοιάζει με απλή παράλειψη, είναι στην πραγματικότητα σύμπτωμα μιας διαχρονικής πολιτικής εγκατάλειψης. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Αλεξάνδρεια βρίσκεται στο περιθώριο κρίσιμων αποφάσεων και υποδομών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: πριν περίπου δέκα χρόνια, σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο τότε δήμαρχος είχε δηλώσει πως “καλύτερα που ο δρόμος προς Γιαννιτσά είναι σε κακή κατάσταση, για να μην πηγαίνουν οι Αλεξανδρινοί να ψωνίζουν εκεί”. Μια φράση που όσο κι αν ειπώθηκε με ελαφρότητα, αποτυπώνει μια νοοτροπία απομόνωσης, ξένη προς την έννοια της ελεύθερης μετακίνησης, της συνεργασίας, της τοπικής ανάπτυξης.

Και το φαινόμενο συνεχίζεται: μόλις πριν από λίγες ημέρες, οι δύο άλλες πόλεις του νομού Ημαθίας, η Βέροια και η Νάουσα, υπέγραψαν σύμφωνο συνεργασίας για την ενίσχυση του τουρισμού στον νομό. Ο Δήμος Αλεξάνδρειας ήταν απών.

Η απουσία αυτή δεν είναι απλώς θεσμική. Είναι πολιτική, κοινωνική και αναπτυξιακή. Όταν η πόλη δεν συμμετέχει σε στρατηγικές συνεργασίες, όταν δεν διαφημίζεται ούτε στις πινακίδες του δρόμου, όταν αφήνεται στο περιθώριο της περιφερειακής τουριστικής ανάπτυξης, τότε δεν είναι μόνο ζήτημα προβολής — είναι ζήτημα ταυτότητας και μέλλοντος.

Η Αλεξάνδρεια δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από την εξωστρέφεια. Έχει μόνο να χάσει από την αδιαφορία και την αδράνεια.

Το να απαιτούμε τη θέση που μας αξίζει — στις υποδομές, στην προβολή, στη χάραξη στρατηγικών για τον τόπο μας— δεν είναι πολυτέλεια, είναι υποχρέωση!