Το απόγευμα της Τρίτης, 13ης Μαΐου 2025, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Εσπερινό και στην καθιερωμένη Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Πλήθος κόσμου προσήλθε, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, για να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά, να ζητήσει τη θεραπευτική του χάρη και να τον ευχαριστήσει για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί καθημερινά.
Στο τέλος του Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος ανακοίνωσε στους ευσεβείς πιστούς ότι η Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά θα έχει την ύψιστη ευλογία να φιλοξενήσει τη χαριτόβρυτη Τιμία Χείρα του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους του Θαυματουργού, η οποία φυλάσσεται στην ιστορική Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων. Η Τιμία Χείρα θα μεταφερθεί με την ευκαιρία της τοπικής εορτής της Μετακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά προκειμένου οι ευλαβείς προσκυνητές να λάβουν τη χάρη και την ευλογία από δύο μεγάλους θαυματουργούς Αγίους.
Η επίσημη υποδοχή της Τιμίας Χειρός του Αγίου Χαραλάμπους θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 29 Μαΐου στις 7:00 μ.μ., στον αύλειο χώρο του πανηγυρίζοντος Ιερού Ναού του Αγίου Λουκά του Ιατρού, όπου και θα τελεστεί Μέγας Πολυαρχιερατικός Εσπερινός, ενώ το Ιερό Λείψανο θα παραμείνει στον Ιερό Ναό έως και το βράδυ της Κυριακής 1ης Ιουνίου, και καθημερινά θα τελούνται Ιερές Ακολουθίες. Ο Ιερός Ναός θα παραμένει ανοιχτός από την Παρασκευή 30 Μαΐου έως και την Κυριακή 1η Ιουνίου, από τις 7:00 π.μ. έως τις 9:00 μ.μ., ώστε όλοι οι πιστοί να έχουν την ευκαιρία να προσκυνήσουν και να δεχθούν τη χάρη των Αγίων.
Δείτε εικόνες του Κοσμά Καραγιάννη:
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε: Ψάλαμε καί σήμερα τήν Παράκληση τοῦ ἁγίου μας, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ. Tά ἀναρίθμητα θαύματα, πού ἐπιτελεῖ τό ἱερό λείψανό του καί ἡ ἐπίκληση τῶν πρεσβειῶν του, ἐπιβεβαιώνουν τή χάρη τήν ὁποία ἔχει λάβει ἀπό τόν Χριστό ἀλλά καί τόν λόγο τοῦ Κυρίου πρός τούς μαθητές του ὅτι «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ τά ἔργα ἅ ἐγώ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καί μείζονα τούτων ποιήσει».
Ὅλοι ζητοῦμε θαύματα στή ζωή μας καί ὅλοι παρακαλοῦμε τόν ἅγιο Λουκᾶ καί τούς ἄλλους ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας νά κάνουν γιά χάρη μας ἕνα θαῦμα. Ποιά εἶναι ὅμως ἡ στάση μας, ὅταν τό θαῦμα πού ζητοῦμε γίνεται;
Ἄς ἀκούσουμε τί λέγει ὁ ἅγιος Λουκᾶς σχετικά μέ τό θέμα αὐτό, παίρνοντας ἀφορμή ἀπό τό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ παραλυτικοῦ πού ἀκούσαμε στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς προχθεσινῆς Κυριακῆς.
Ὁ ἄνθρωπος αὐτός πού ὁ Χριστός «ἤγειρε ἀπό τήν κλίνη τῆς βαρειᾶς ἀσθενείας, συνήργησε», γράφει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, «μέ τούς ἀρχιερεῖς, πού ἀντιδροῦσαν γιά θαύματα τοῦ Χριστοῦ κατά τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου», καθώς ὅταν τούς ἐπισκέφθηκε μετά τή θεραπεία του δέν ὁμολόγησε ποιός ἦταν αὐτός ὁ ὁποῖος τόν θεράπευσε, «ἐκδηλώνοντας μεγάλη ἀχαριστία πρός τόν Μεγάλο Εὐεργέτη.
Ἡ ἀχαριστία», συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, «εἶναι γνώρισμα πάρα πολλῶν ἀνθρωπίνων καρδιῶν. … Γιά ποιό λόγο λοιπόν οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀγνώμονες; Γιά ποιό λόγο συχνά ἀνταποδίδουν κακία στό καλό καί ὄχι σπάνια κακολογοῦν τούς εὐεργέτες τους; Στή βάση τῆς ἀχαριστίας», παρατηρεῖ ὁ ἅγιος, «βρίσκεται ὁ ἐγωισμός, γιατί αὐτοί στούς ὁποίους προσφέρεται εὐεργεσία, συχνά δέν βλέπουν σ᾽αὐτήν τίποτε τό ἰδιαίτερο. Ἔχουν μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό τους, λίγο σκέφτονται καί νοιάζονται γιά τούς ἄλλους, θεωρώντας ὅτι ὅλοι εἶναι ὑποχρεωμένοι νά τούς δίνουν προσοχή. Κάθε εὐεργεσία τή θεωροῦν μηδαμινή καί τήν λαμβάνουν ὡς ὀφειλόμενη.
Μομφή πρός ἐμᾶς», ὅταν δέν ἀναγνωρίζουμε τήν εὐεργεσία πού μᾶς ἔγινε, «μπορεῖ νά εἶναι τό παράδειγμα πολλῶν ἀνθρώπων πού δέν ἀνήκουν στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Διότι ἡ ζωή μοῦ ἀπέδειξε», συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, «ὅτι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι δέν γνωρίζουν τόν Χριστό, ἐνίοτε εἶναι πολύ περισσότερο εὐγνώμονες πρός τούς εὐεργέτες τους, σέ σχέση μέ τούς ὀρθοδόξους. Καί ἐμεῖς, οἱ χριστιανοί, πρέπει νά διδαχθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τῶν μή χριστιανῶν καί ἐπίσης ἀπό τά ζῶα.
Πόσο συγκινητική εἶναι ἡ εὐγνωμοσύνη τους γιά κάθε εὐεργεσία πού τούς παρέχουμε!
Στό βίο τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου», γράφει ὁ ἅγιος, «ἀναφέρεται μία ἐκπληκτική ἱστορία. Κάποτε ὁ Ἅγιος εἶδε ἕνα λιοντάρι, τό ὁποῖο κειτόταν στήν ἄμμο καί ἔγλειφε τό πόδι του, στό ὁποῖο εἶχε μπεῖ μία ἀγκίδα καί τό ἄγριο ζῶο δέν μποροῦσε νά τήν βγάλει καί ὑπέφερε πολύ. Ὁ ἅγιος Γεράσιμος πῆγε πρός τό λιοντάρι καί ἔβγαλε τήν ἀγκίδα. Καί τί συνέβη λοιπόν; Στό ἑξῆς τό λιοντάρι προσκολήθηκε στόν ἅγιο Γεράσιμο μέ ἀσυνήθιστη εὐγνωμοσύνη καί μέχρι τόν θάνατο τοῦ ἀσκητῆ δέν ἀπομακρυνόταν ἀπό αὐτόν. Καί ὅταν ὁ ἅγιος Γεράσιμος κοιμήθηκε, τό λιοντάρι παρέμεινε ἐπάνω στόν τάφο του καί τελικά πέθανε καί τό ἴδιο».
Οἱ ἄνθρωποι ὅμως εἴμαστε συχνά ἀγνώμονες λόγω τοῦ ἐγωισμοῦ μας. «Ὅταν ὁ Χριστός θεράπευσε τούς δέκα λεπρούς γνώριζε ὅτι οἱ ἐννέα ἐξ αὐτῶν δέν θά ἐπιστρέψουν γιά νά ἀποδώσουν δόξα στόν Κύριο, ἀλλά παρ᾽ ὅλα αὐτά τούς θεράπευσε ὅλους. Ἐξέχυσε τό ἄμετρο ἔλεός του πάνω σέ ὅλους, προσέφερε τήν ἁγία του ζωή γιά τούς ἁμαρτωλούς καί τούς ἀχάριστους. Φρικτά βασανιζόταν πάνω στόν Σταυρό τοῦ Γολγοθᾶ γιά χάρη ἡμῶν τῶν ἀναξίων, γιά χάρη ἐκείνων πού τόν ἀπέρριψαν καί τόν πρόδωσαν.
Συνεπῶς ἡ ἀνθρώπινη ἀχαριστία εἶναι σταγόνα στή θάλασσα τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ. Καί ὅπως δέν μποροῦμε νά θολώσουμε τή θάλασσα, ρίχνοντας σ᾽ αὐτή μία χούφτα ἄμμου ἤ κάτι ἀκάθαρτο, ἔτσι δέν μπορεῖ καθόλου ἡ ἀνθρώπινη ἀχαριστία νά θολώσει τό ἀπέραντο ἔλεος τοῦ Θεοῦ πρός ἐμᾶς. Αὐτό πρέπει νά τό θυμόμαστε. Μπροστά στά πνευματικά μας μάτια πρέπει πάντα νά βρίσκεται ὁ Χριστός, πού πέθανε στόν Σταυρό τοῦ Γολγοθᾶ γιά μᾶς τούς ἀχάριστους.
Καί ἐάν παίρνουμε παράδειγμα ἀπό ὅσους θεωροῦν τήν εὐγνωμοσύνη ἠθική ὑποχρέωση, τότε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ», θά μᾶς συνοδεύει στή ζωή μας.
Γι᾽ αὐτό, ἄς μήν ξεχνοῦμε ποτέ τήν εὐγνωμοσύνη γιά ὅ,τι ἀπολαμβάνουμε στή ζωή καί ὄχι μόνο γιά τά μεγάλα θαύματα πού ζοῦμε, γιατί καί ἡ ζωή μας καί ἡ ὕπαρξή μας στόν κόσμο εἶναι μία εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ γιά τήν ὁποία ἔχουμε χρέος νά τόν εὐχαριστοῦμε καί νά τόν δοξάζουμε καθημερινά.
Αφήστε μια απάντηση