Γράφει ο Γιάννης Μοσχόπουλος
Το Ρουμλούκι ήταν ο σιτοβολώνας του καζά της Βέροιας, όπου υπήρχαν τα 2/3 των χωριών του. Οι κάτοικοι του κάμπου ασχολούνταν κυρίως με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Όμως την εσοδεία που παρήγαγαν έπρεπε να την μοιράζονται με το Τούρκο τσιφλικά του χωριού τους.
Μεγάλες δυνατότητες εύκολου και γρήγορου πλουτισμού παρουσίαζε το λαθρεμπόριο των σιτηρών που γινόταν κρυφά στις ακτές του Ρουμλουκιού, στις εκβολές του Λουδία (πχ. το «καραβοστάσι» στο Πλατύ), καθώς και στις βόρειες ακτές της Πιερίας (Ελευθεροχώρι).
Σημαντικότατο γεγονός για την ανάπτυξη του εμπορίου και την τόνωση της οικονομίας της Μακεδονίας γενικότερα, ήταν η άφιξη και εγκατάσταση προσφύγων Εβραίων στη Θεσσαλονίκη, κατά τα τέλη του 15ου αι. Αυτοί ήταν φορείς της υφαντουργίας στη Θεσσαλονίκη, στην οποία ίδρυσαν εργαστήρια και βιοτεχνίες.
Αμέσως γύρω από τις πόλεις Θεσσαλονίκη και Βέροια δημιουργήθηκε ένας τροφοδοτικός κύκλος πρώτων υλών για να κινηθούν τα εργαστήρια αυτών των πόλεων. Έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη εμπορευματοποίησης ενός μικρού μέρους της παραγωγής σιτηρών και κυρίως μαλλιού, που περίσσευε από την ανάγκη αυτοκατανάλωσης.
Επίσης με την πάροδο των χρόνων η αρχικά παγιωμένη αποκλειστικότητα των Εβραίων στην άσκηση εμπορικών και μεταπρατικών δραστηριοτήτων μεταβλήθηκε, αφού σταδιακά και κυρίως στις γύρω πόλεις εισχώρησαν στα εμπορικά κυκλώματα οι χριστιανοί κτηνοτρόφοι και αγωγιάτες, οι οποίοι πρόσφεραν στην τοπική αγορά μαλλιά και διάφορα χειροποίητα είδη που κατασκεύαζαν με νήματα και τα διακινούσαν για λογαριασμό τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ
mosio@otenet.gr
Αφήστε μια απάντηση