Μαμά ΒΕΤΑ: Όσο υπάρχουν Έλληνες!

Καλή σας ημέρα, φίλες και φίλοι μου!

Εύχομαι να σας βρίσκω καλά και…μονιασμένους.

Ύστερα από το μεγαλειώδες Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και τα παρατράγουδα κάποιων καναλιών, όντως εύχομαι να σας βρίσκω μονιασμένους.

Όλοι ένα και όλοι μια γροθιά!

Έτοιμη να υπερασπιστεί τα κεκτημένα.

Τα δικά!

Σε τέτοιους πονηρούς και επικίνδυνους καιρούς που ζούμε, το μόνο που μας σώζει είναι αυτό.

Αυτό ήταν και το μόνο που μας έσωσε και στο παρελθόν.

Το αντίθετο μας κατέστρεψε.

Από τον Εφιάλτη που πρόδωσε το Λεωνίδα, μέχρι και τους επιτήδειους του σήμερα, που πετυχαίνουν βασιζόμενοι στο «διαίρει και βασίλευε».

Μόνο που πλέον έχουν γνώση οι φύλακες και δεν ξεγελιούνται με τέτοιου είδους τεχνάσματα.

Νομίζω!

Μάλλον δε νομίζω απλά.

Είμαι σίγουρη.

Γιατί;

Πρώτη φορά μέσα από αυτή τη σελίδα θα μιλήσω για τη «Λισσάβω απ’ το Ρουμλούκ’».

Και το κάνω γιατί αισθάνθηκα απέραντη συγκίνηση και υπέρμετρη χαρά με τα μηνύματα που δέχθηκα από Έλληνες από ολόκληρο τον κόσμο.

Ήταν τέτοια η λαχτάρα τους και τόσο μεγάλη η αγάπη τους για τον τόπο τους και τη Μακεδονία μας, που πραγματικά, ένιωσα πολύ περήφανη, που ανήκω σε ένα τέτοιο λαό.

Άντρες, γυναίκες και παιδιά από κάθε γωνιά της γης θέλησαν να δώσουν το δικό τους στίγμα, το δικό τους αποτύπωμα, στον αγώνα μας να διατηρήσουμε την ιστορία και τις ρίζες μας.

Την παράδοση και τον πολιτισμό μας.

Μακεδόνες, Ηπειρώτες, Κρητικοί, Αρκάδες, Θρακιώτες, Πόντιοι, Βλάχοι, Νησιώτες, Σαρακατσαναίοι, Ρουμελιώτες, από όλο τον κόσμο, όλοι ένα.

Όλοι μαζί Ελλάδα!

Τι κι αν βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά από τη χώρα τους!

Αυτό δεν τους κάνει λιγότερο πατριώτες.

Αντιθέτως!

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τα όσα ακούμε και βλέπουμε από μερικούς που μένουν εδώ…

Ε…νομίζω πως όσοι ζουν στο εξωτερικό έχουν, ας μου επιτραπεί η έκφραση, «ελληνικότερη» ψυχή, από εμάς τους ντόπιους.

Μετά όμως, από όλο αυτό που ζω τις τελευταίες μέρες, έγινα πιο δυνατή.

Πιο σίγουρη για το αύριο του τόπου μου.

Σας ευχαριστώ που υπάρχετε.

Σας ευχαριστώ για όλα όσα νιώθετε.

Τώρα πλέον δεν με τρομάζει φοβέρα καμιά.

Όσο υπάρχουν Έλληνες…

Πραγματικοί Έλληνες…

Η Ελλάδα δεν θα πεθάνει ποτέ.

Δεν θα την αφήσουμε εμείς να πεθάνει.

Και είμαστε πολλοί.

Πάρα πολλοί.

Και να φανταστείτε, πως δεν μετρηθήκαμε ακόμα.

Αν μετρηθούμε, θα βγούμε παραπάνω.

Πάρα πολύ παραπάνω.

Σας ευχαριστώ από βάθους καρδιάς!

Φιλιά πολλά, μέχρι την επόμενη φορά.

Κείμενο:

Ελισάβετ Δελιόπουλου