Νταής/ τραμπούκος (ο): όποιος καταφεύγει στην σωματική, ψυχολογική και (στην σπάνια περίπτωση που στροφάρει έστω και λίγο) λεκτική βία, όταν θεωρεί ότι χάνει το πάνω χέρι και απειλείται η εξουσία του.
Όσο η επικαιρότητα δίνει δυστυχώς όλο και περισσότερες αφορμές για τέτοιες σκέψεις, το cinemag.gr ανατρέχει στο παρελθόν για να θυμηθεί μερικούς τρομακτικούς και ……
ανισόρροπους τραμπούκους του σινεμά, που επέλεγαν πάντα την βία για να επιβληθούν και να ξεσπάσουν το παράλογο μίσος τους.
«Επιστροφή στο Μέλλον» (1985) και «Επιστροφή στο Μέλλον 2» (1989)
Ο απόλυτος νταής των κινηματογραφικών σχολείων είναι φυσικά ο Μπιφ Τάνεν, που βασανίζει λεκτικά και σωματικά όλα τα μέλη της οικογένειας ΜακΦλάι σε όποια χρονική περίοδο και εναλλακτική πραγματικότητα και αν τους συναντήσει – μόνο η γενναία παρέμβαση του πατέρα του Μάρτι, που σώζει την μητέρα του από την σεξουαλική κακοποίηση στα χέρια του Μπιφ, τον κάνει να τον σταματήσει τους τραμπουκισμούς του.
«Full Metal Jacket» (1987)
Ο πιο εφευρετικός (τουλάχιστον λεκτικά) από όλους τους κινηματογραφικούς τραμπούκους δεν είναι άλλος από τον λοχία Χάρτμαν, που εκτοξεύει χείμαρρους βρισιών, προσβολών και ειρωνικών, μειωτικών σχολιών – συνήθως ουρλιάζοντας εκατοστά μακριά από τα πρόσωπα των στρατιωτών του – σε μια προσπάθεια να μετατρέψει τους άνδρες που έχει μπροστά του σε σκληροτράχηλους πεζοναύτες. Η συνεχής ψυχολογική κακοποίηση και η βάρβαρη απόφασή του να τιμωρεί την υπόλοιπη διμοιρία για όποιο λάθος κάνει ένας αδέξιος, ντροπαλός στρατιώτης, όμως, θα σημάνει και την αρχή του τέλους.«Ζήτημα Τιμής» (1992)
Μία από τις διασημότερες σκηνές και ατάκες του Τζακ Νίκολσον, που δεν μπορεί να αντισταθεί στις μελετημένες προκλήσεις του δικηγόρου που τον εξετάζει ως μάρτυρα, και αποκαλύπτει την δύσκαμπτη και φανατισμένη στρατιωτική του οπτική που τον κάνει να υπερασπίζεται ακόμα το θανατηφόρο καψόνι ως απολύτως απαραίτητο.«Bully» (2001)
Μία σοκαριστική ταινία για την ωμή, ειλικρινή απεικόνιση της ζωής των εφήβων πρωταγωνιστών και ο πρωταγωνιστής-τέρας του Νικ Στολ στο κέντρο της τρομοκρατεί και κακοποιεί σεξουαλικά, συναισθηματικά και σωματικά τους υποτιθέμενους φίλους του, που τελικά τον σκοτώνουν με αντίστοιχα βάρβαρο τρόπο.«American History X» (1998)
Το καλύτερο – και ανατριχιαστικά επίκαιρο – παράδειγμα είναι ο φανατικός μέσα στην φασιστική πολιτικοποίησή του πρωταγωνιστής του «American History X», που, μετά τις διάφορες προκλήσεις, μικρο-συγκρούσεις και εκφοβισμούς των γύρω του, τελικά ξεσπά την οργή του πάνω σε τρεις μαύρους ληστές σε μια από τις πιο σοκαριστικές στιγμές στην ιστορία του σινεμά.
Αφήστε μια απάντηση