Παίρνω το θάρρος να σας γράψω γιατί αυτά που βλέπω στον δικό μας Δήμο να συμβαίνουν, ίσως να μην συμβαίνουν πουθενά αλλού.
Εντελώς ξαφνικά αισθάνομαι πως χάθηκε το δικαίωμα της έκφρασης των πολιτών σε μία διαδικασία που θεωρείται από τις κορυφαίες της δημοκρατίας, τις εκλογές.
Είμαι 47 χρονών και νιώθω πως μου αφαιρέθηκε το δικαίωμα να εκφραστώ και να επιλέξω το καλύτερο για τον τόπο μου με την ψήφο μου.
Μείναμε ξαφνικά με έναν υποψήφιο που για εννέα χρόνια άφησε τον τόπο του στο ίδιο σημείο που τον παρέλαβε εννέα χρόνια πριν και με έναν υποψήφιο που εκπροσωπεί ένα κόμμα με συγκεκριμένες απόψεις και θέσεις.
Με τις υπάρχουσες συνθήκες βλέπω μια μεγάλη μερίδα πολιτών να μην ψηφίζει στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές και την αποχή να φτάνει σε υψηλότερα από ποτέ επίπεδα.
Μονόδρομος οι εκλογές και άλλα τέτοια όμορφα ακούμε τις τελευταίες ημέρες.
Εμείς όμως οι υπόλοιποι, οι περισσότεροι, πως θα εκφραστούμε;
Η τελευταία είδηση της συμμετοχής της κυρίας Κουρκουτά άναψε ένα κερί στο βάθος του τούνελ και αποτελεί την τελευταία ελπίδα να αλλάξει κάτι στον τόπο αυτόν. Θα τα καταφέρει; Τετάρτη κοντή γιορτή θα γράψω, αλλάζοντας τη γνωστή παροιμία.
Ελπίζω να δημοσιευτεί το κείμενό μου στο μέσο σας γιατί θεωρώ πως εκφράζει την πλειοψηφία. Αν πάλι όχι, θα το καταλάβω και δεν θα κρατήσω κακία.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Ν.Μ.
Αναγνώστης
