Γράφει η φιλόλογος Έφη Πορφυριάδου
Οι ειδικοί ισχυρίζονται πως το άγχος σε ένα βαθμό λειτουργεί δημιουργικά. Αν, όμως, νευρωτικά συμπτώματα, όπως πόνοι και φοβίες κάνουν την «εμφάνισή» τους, τότε το ίδιο γίνεται παθολογικό. Με αφορμή τις Πανελλαδικές εξετάσεις που πλησιάζουν, δίνονται συμβουλές σχετικές με την προετοιμασία των μαθητών και τη στάση τους κατά την εξέταση.
- Δεν ωφελεί να επιμένουμε, όταν η κούραση μας έχει εξαντλήσει. Άλλωστε, το «ξενύχτι» της τελευταίας στιγμής επηρεάζει αρνητικά.
- Ας μην συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους συμμάθητές μας. Ο καθένας έχει διαφορετικούς στόχους και όνειρα. Καλό είναι να αποφεύγουμε όσους φαίνονται πανικόβλητοι και μας «καταιγίζουν» με ερωτήσεις.
- Η ιδέα ότι δεν θυμόμαστε τίποτε , προσοχή , λειτουργεί ως «αυτοεκπληρούμενη» προφητεία !
- Όταν το άγχος μας αυξάνεται λέμε «ΣΤΟΠ» στη σκέψη μας κυριολεκτικά. Η σκέψη είναι σαν ένα σκυλί που το τραβάς με το λουρί. Σταμάτησέ την όταν πάει να «ξεφύγει».
- Ας εστιάσουμε στο σήμερα, στο τώρα. Είτε χτυπώντας ένα λαστιχάκι στον καρπό μας, είτε… τσιμπώντας το δέρμα μας!
- Επικεντρώνουμε την προσοχή μας στα σημεία που δεν έχουν «ένταση». Εάν για παράδειγμα πονάει το κεφάλι μας, σκεφτόμαστε οτιδήποτε άλλο, εκτός από την ενόχληση .
- Ας φέρουμε στο μυαλό μας ευχάριστες εικόνες , όπως ένα τοπίο ή ένα αγαπημένο πρόσωπο.
- Αναρωτιέμαι « Θα αλλάξει κάτι εάν συνεχίσω να αγχώνομαι;»
Φαίνεται πως αυτό στο οποίο εστιάζουμε την προσοχή μας μεγαλώνει. Τόσο ένα θετικό όσο και ένα αρνητικό συναίσθημα. Τελικά, δεν κρίνεται η ζωή μας από μια συγκεκριμένη εξέταση. Εξάλλου, η ζωή είναι και θα είναι γεμάτη από δοκιμασίες. Παράδειγμα προς μίμηση αποτελούν όσοι καταφέρνουν και ξεπερνούν τις δυσκολίες. Αυτή η πρακτική είναι, χωρίς αμφιβολία , το «μυστικό» της επιτυχίας!
Αφήστε μια απάντηση