ΤΟΠΙΚΑ posted by

Το πρώτο του κούρεμα – γράφει η Γιώτα Παπαδοπούλου

Το πρώτο του κούρεμα – γράφει η Γιώτα Παπαδοπούλου

Γράφει η Γιώτα Παπαδοπούλου*

Το πρώτο κούρεμα του παιδιού μας νομίζω πως το θυμόμαστε όλοι, έχουμε σίγουρα βιντεάκι, μία φωτογραφία και την πρώτη μπούκλα που κόπηκε από τα μαλλάκια του για το άλμπουμ των αναμνήσεών μας.

Θυμόμαστε άραγε και τις ανησυχίες που είχαμε πριν κλείσουμε το πρώτο εκείνο ραντεβού στο κομμωτήριο;

Σήμερα επέλεξα αυτό το θέμα επειδή το θεωρώ πολύ σημαντικό για τους νέους γονείς που πλησιάζει η στιγμή που θα πρέπει για πρακτικούς λόγους να κουρέψουν τα παιδιά τους.

Η πρώτη αλήθεια είναι πως η σκέψη της επαφής του μωρού μας με το ψαλίδι μας αγχώνει.

Η αντίδραση του παιδιού δεν ξέρουμε ποια θα είναι και το άγνωστο πάντα θα’λεγα ότι επίσης μας αγχώνει.

Όταν έπρεπε να κουρέψω ένα πολύ μικρό παιδάκι, και αναφέρομαι στο ξεκίνημά ως κομμώτρια, ήμουν και εγώ ένα παιδί 21 ετών και χωρίς καμία εμπειρία με τα παιδιά.

Όμως τα παιδιά επειδή είναι αθώα, σε αφήνουν να τα “διαβάσεις”, αρκεί να μην πανικοβληθείς και να ξεκινήσεις σωστά τη σχέση σου μαζί τους.

Ας βάλουμε καταρχήν σε μία σειρά τις ηλικίες τους.

Αυτά που θα αναφέρω παρακάτω είναι όλα όσα μου έμαθαν τα παιδιά που κούρεψα και τα ευχαριστώ πολύ για αυτό.

Από 5 έως 24 μηνών

Επειδή πρόκειται για βρέφη, σίγουρα δεν έχουμε πολλές επιλογές, ούτε σε σχήμα κουρέματος, ούτε μπορούμε να το “ξεγελάσουμε” όπως λέμε όλοι.

Πρέπει οι απαιτήσεις μας να ταιριάζουν στις αντιδράσεις του παιδιού, δηλαδή, αν δεν θέλει καθόλου να κουρευτεί και αυτό συμβαίνει πιο πολύ από 1 έτους ως 2, καλό θα ήταν να ζητήσουμε από τον κομμωτή ή την κομμώτρια να κάνει το καλύτερο που μπορεί και σε πολύ λίγο χρόνο.

Είναι φυσιολογική αντίδραση των παιδιών επειδή βρίσκονται σε έναν άγνωστο χώρο (κομμωτήριο) και έχουν να αντιμετωπίσουν μία επίσης άγνωστη διαδικασία.

Εξάλλου μην ξεχνάμε ότι ο πρώτος άγνωστος χώρος που έχει πάει ως εκείνη τη στιγμή, είναι το ιατρείο του παιδιάτρου.

Από 2 έως 4 ετών 

Όταν το παιδί είναι 2 – 2,5 ετών, είναι θεωρώ από τις πιο δύσκολες ηλικίες επειδή ναι μεν καταλαβαίνει αυτά που συμβαίνουν γύρω του αλλά δεν αντιλαμβάνεται τα οφέλη μιας διαδικασίας για εκείνο όπως είναι το κούρεμα.

Αντίθετα όμως αντιλαμβάνεται το άγχος, την αγωνία μας όπως επίσης και την προετοιμασία που προσπαθούμε να κάνουμε από το σπίτι λέγοντάς του ότι είναι ωραίο το κούρεμα και το ρωτάμε αν θα καθίσει να κουρευτεί.

Τι θα ήταν καλό να κάνουμε. Θα αναρωτιέστε καταρχήν να το ενημερώσουμε σίγουρα ότι θα πάμε να φτιάξουμε τα μαλλιά μας, όχι μόνο τα δικά του, να πάμε απλά στο κομμωτήριο. Καλό θα ήταν να μην έχει κόσμο εκείνη τη στιγμή. Οπότε επιλέγουμε μία μέρα με λιγότερη κίνηση. Το ήσυχο κομμωτήριο θα εξασφαλίσει την ηρεμία που θέλουμε για το παιδί.

Τα παιδιά δεν διαφέρουν από εμάς, φανταστείτε να μπείτε σε έναν χώρο που μιλάνε πολλοί άνθρωποι, δουλεύουν δύο σεσουάρ και έχετε ύψος μόλις ένα μέτρο.

Δίνουμε λίγο χρόνο στο παιδί να δει το χώρο γύρω του, το ξεναγούμε και λιγάκι, έχουμε σίγουρα μαζί μας κάτι που του αρέσει να τρώει αλλά δεν τρώει συχνά και αν χρειαστεί θα βάλουμε στο κινητό μας την αγαπημένη του παιδική σειρά.

Το πρώτο που δεν θέλουν όλα όμως τα παιδάκια είναι να βάλουν την μπέρτα κουρέματος, θέλουν τα χέρια και το σώμα τους ελεύθερο, οπότε καλό θα ήταν να μην επιμένουμε σε αυτό.

Αυτά είναι κάποια από τα σωστά βήματα που εφαρμόζω όλα αυτά τα χρόνια, φυσικά υπάρχει η περίπτωση να μην θελήσει να κουρευτεί εκείνη τη μέρα.

Δεν πειράζει, δεν θα επιμείνουμε, ήρθε, είδε τον χώρο και την διαδικασία και αποφάσισε να μην κουρευτεί. Σεβόμαστε αυτή την απόφαση για εκείνη τη μέρα και φεύγουμε.

Μια άλλη μέρα περνάμε για να ξαναδεί το κομμωτήριο από έξω ή μπαίνουμε για μία στιγμή και φεύγουμε.

Με δύο λόγια, το παιδί όταν νιώσει ότι δεν είναι υποχρεωμένο να κουρευτεί, έχουμε περισσότερες πιθανότητες να λειτουργήσει θετικά στο μέλλον.

Αν το πιέζουμε σίγουρα θα καταφέρουμε αυτό που θέλουμε αλλά για αρκετά κουρέματα, μετά το πρώτο, θα αντιδρά και θα κλαίει.

Εδώ και πολλά χρόνια ήταν ελάχιστα τα παιδιά που δεν κατάφερα να κουρέψω. Παρόλα αυτά υπάρχουν και παιδιά που ό,τι και να κάνουμε δεν τους αρέσει να τους πιάνουμε τα μαλλιά ή να πέφτουν οι τρίχες στο πρόσωπό τους.

Τους τρομάζει ο ήχος της μηχανής ή του σεσουάρ. Τους τρομάζει το ότι αποχωρίζονται τα μαλλιά επειδή τα θεωρούν ένα κομμάτι από το σώμα τους και ο αποχωρισμός γίνεται κόβοντάς τα με ψαλίδι. Πιστεύω ότι στα μάτια τους φαντάζει λίγο τρομακτικό. Το ίδιο δεν συμβαίνει και όταν κόβουμε τα νύχια τους. Παρόλο που το κάνει το πιο αγαπημένο τους πρόσωπο: Η μαμά ή ο μπαμπάς.

Το κάθε παιδί είναι μοναδικό και όσα και αν ξέρουμε για αυτά οι γονείς, πάντα μας εκπλήσσουν. Μπορεί ένα παιδί να μην κουρευτεί στο κομμωτήριο της επιλογής σας αλλά στο κουρείο που πάει ο παππούς του, ή να θέλει να φορέσει την αποκριάτικη στολή του το Σεπτέμβριο την ώρα που θα κουρεύεται.

Πάντα υπάρχει ένας τρόπος για να κουρέψουμε ένα παιδί, λίγη τύχη και ευρηματικότητα χρειαζόμαστε!

* Η Γιώτα Παπαδοπούλου διατηρεί κομμωτήριο στην πόλη της Αλεξάνδρειας από το 1991. Θα το συναντήσετε στον πεζόδρομο στην οδό Εθν. Αντίστασης 32

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *