Οι Δ’ Χαιρετισμοί στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά

Την Παρασκευή 9 Απριλίου 2021 το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο στην Δ΄ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου στον υπό κατασκευή Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

H Ακολουθία τελέστηκε τηρουμένων όλων των προβλεπόμενων περιοριστικών μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, ενώ μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».

Στην Ιερά Ακολουθία έψαλλαν ο Πρωτοψάλτης του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας κ. Νικόλαος Χανουμίδης και ο Λαμπαδάριος του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού του Αγίου Αντωνίου Βεροίας κ. Βασίλειος Γουδώνης.

Δείτε εικόνες του Κοσμά Καραγιάννη:

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Χαῖρε κλῖμαξ γῆθεν, πάντας ἀνυ­ψώσασα χάριτι». Τήν περασμένη Κυριακή, Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, προ­βάλ­λοντας ἡ Ἐκκλησία μας εἰς προσκύνηση τόν τίμιο καί ζωοποιό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ μᾶς ὑπενθύ­μισε τήν ὑψοποιό δύναμή του, χάρη στήν ὁποία ὁ πεπτωκώς ἄν­θρω­πος ἀπέκτησε τή δυνατότητα νά ἀνέλθει καί πάλι στόν Θεό, κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου μας: «ἐάν ὑψωθῶ, πάντας ἑλκύσω πρός ἐμαυτόν».

Καί ἄν ὁ Σταυρός ἀποτελεῖ τήν πρώτη καί κύρια κλίμακα, τήν ὁποία ὁ Χριστός δώρισε στόν ἄν­θρωπο γιά νά τόν ἀνεβάσει μέχρι τόν οὐρανό καί μέχρι τόν Θεό, ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει μεθαύ­ριο, στό πρόσωπο τοῦ ἁγίου Ἰωάν­νου τῆς Κλίμακος, στόν ὁποῖο ἔχει ἀφιερώσει τήν Δ´ Κυριακή τῶν Νη­στειῶν, μία ἄλλη οὐρανοδρόμο κλίμακα, τήν κλίμακα τῶν ἀρε­τῶν, τήν ὁποία καλεῖται ὁ κάθε πιστός νά ἀνέλθει μέ τόν πνευμα­τικό του ἀγώνα, ὥστε νά ἀξιοποιή­σει τή δυνατότητα πού τοῦ προσ­φέ­ρει ὁ Σταυρός.

Μεταξύ ὅμως τῶν δύο αὐτῶν κλιμάκων, τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυ­ρίου μας καί τῆς οὐρανοδρόμου κλίμακος τῶν ἀρετῶν, ὑπάρχει καί μία ἀκόμη κλίμακα, τήν ὁποία προβάλλει σήμερα ἀλλά καί κάθε Παρασκευή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, κάθε Παρασκευή τῶν Χαιρετισμῶν, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Καί αὐτή δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, πρός τήν ὁποία ψάλαμε ἀπόψε κατανυκτικά καί μέ συγκίνηση τόν στίχο τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου «Χαῖρε κλῖμαξ γῆθεν, πάντας ἀνυψώσασα χάριτι».

Κλῖμαξ, λοιπόν, ἡ Παναγία Παρ­θένος, καί σκάλα οὐράνιος, πού μᾶς ἀνύψωσε ὅλους μέ τή χάρη της καί μᾶς σήκωσε ἀπό τή γῆ, στήν ὁποία μᾶς κρατοῦσε καθηλωμέ­νους ἡ ἁμαρτία.

Κλῖμαξ θεία ἡ ἀνύμφευτη Νύμφη πού μέ τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς της ἀξιώθηκε νά ἀναδειχθεῖ ἡ «κε­χαριτωμένη», ἐπί τήν ὁποία ἐπέ­βλεψε ὁ Θεός καί τήν ἐπέλεξε γιά νά γίνει αὐτή τό ὄχημα διά τοῦ ὁποίου θά ἐρχόταν στή γῆ καί θά ἐνδυόταν τήν ἀνθρώπινη σάρκα ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ.

Κλῖμαξ οὐράνια ἡ ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ, πού μέ τήν ὑπακοή της δάνεισε τό πάναγνο σῶμα της στόν καθαρώτατο Θεό γιά νά γίνει ἄνθρωπος καί νά θεώσει τόν ἄν­θρωπο.

Δέν περιορίσθηκε ὅμως σέ αὐτή τήν εὐεργετική λειτουργία της ὡς κλῖμαξ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος. Δέν ἀρκέσθηκε μόνο νά προσφέρει στόν ἄνθρωπο τόν Σωτήρα καί Λυ­τρωτή του, φέρνοντας στή γῆ τόν οὐρανό. Θέλησε νά βοηθήσει καί ἐμᾶς τούς χοϊκούς νά φθάσουμε τόν οὐρανό καί νά προσεγγίσουμε τόν Θεό πού ἡ ἴδια ἔφερε μέσα στά σπλάγχνα της ὡς Μητέρα του ἀλλά καί μέσα σέ ὅλη τήν ὕπαρξή της ὡς «ἁγία ἁγίων μείζων».

Ἔτσι ἔγινε ἡ Παναγία μας «κλῖ­μαξ γῆθεν πάντας ἀνυψώσασα». Ἔγινε αὐτή πού ὡς πνευματική κλίμακα μεταξύ τῆς σωτηρίου κλί­μακος πού μᾶς χάρισε ὁ Υἱός της μέ τόν Σταυρό του καί τῆς κλίμακος τῶν ἀρετῶν, τήν ὁποία ὁ καθένας μας ὀφείλει νά ἀνέλθει μέ τόν προσωπικό του ἀγώνα, μᾶς ἀνυ­ψώνει ἀπό τή γῆ καί μᾶς ἀνεβάζει τελικά στόν οὐρανό.

Καί πῶς τό ἐπιτυγχάνει αὐτό ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος;

Τό ἐπιτυγχάνει μέ δύο τρόπους.

Ὁ πρῶτος εἶναι μέ τό παράδειγμα τῆς ἁγίας ζωῆς της. Ὅποιος τήν μελετᾶ, ὅποιος παρακολουθεῖ τά βήματά της ἀπό τά Ἅγια τῶν Ἁγί­ων μέχρι τή Ναζαρέτ καί ἀπό τή Βηθλεέμ μέχρι τόν Γολγοθᾶ καί τή Γεθσημανῆ, ὅποιος διακρίνει στήν ἐπίγεια αὐτή πορεία της καί τήν ἀναστροφή της μεταξύ τῶν ἀν­θρώ­πων τίς ἀρετές πού τήν κο­σμοῦ­σαν, ὅποιος διακρίνει τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωσή της στόν Θεό, αὐτός ἐμπνέεται ἀπό τήν ἱερή μορφή της, ἐνθαρρύνεται στόν ἀγώ­να του, καθοδηγεῖται στήν προσπάθειά του, καθαίρεται ἀπό τήν καθαρότητά της, ἁγιάζεται ἀπό τήν ἐντρύφηση στή ζωή της.

Ὁ δεύτερος τρόπος εἶναι ἡ χάρη καί ἡ βοήθειά της. Γιά τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας ὅσοι πι­στεύουν στόν Υἱό της δέν εἶναι ξένοι, εἶναι τέκνα της. Ὅσοι ἀγω­νί­ζονται νά ἀνεβοῦν τήν κλίμακα τῶν ἀρετῶν βρίσκονται ὑπό τήν προστασία της. Ὅσοι ποθοῦν νά ἀποτινάξουν τόν παλαιό ἄνθρωπο καί νά ἀπελευθερωθοῦν ἀπό τά δε­σμά τῆς ἁμαρτίας, τήν ἔχουν συμ­παραστάτρια καί βοηθό. Ὅσοι προ­σπαθοῦν νά τηροῦν τόν ἑαυτό τους «ἁγνόν ἀπό τοῦ κόσμου», τήν ἔχουν ἀλείπτρια τῆς ἀρετῆς καί καθοδηγήτρια στά πνευματικά τους παλαίσματα. Ὅσοι τήν εὐλα­βοῦνται καί τήν τιμοῦν, τήν ἔχουν πρέσβειρα καί μεσίτρια στόν Υἱό της γιά τή σωτηρία τους, καί ὅσοι ἐπικαλοῦνται τή βοήθειά της γιά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως, μποροῦν νά εἶναι βέβαιοι γιά τήν εὔγλωττη συνηγορία της.

Νά, λοιπόν, γιατί μέ τόση βεβαιό­τητα ὁ ἱερός ὑμνογράφος τήν ὑμνεῖ λέγοντας: «Χαῖρε κλῖμαξ γῆθεν, πάντας ἀνυψώσασα χάρι­τι». Νά, γιατί καί ἐμεῖς μαζί του τῆς ψάλαμε καί αὐτό τό «χαῖρε» μαζί μέ τά τόσα «χαῖρε» τῆς τετάρτης στάσεως τῶν Χαιρετισμῶν της.

Ἄς μήν μείνουμε ὅμως μόνο σέ αὐτό, ἀλλά ἄς ἀξιοποιήσουμε τήν εὐκαιρία καί τή δυνατότητα πού μᾶς προσφέρει γιά νά ἀνέλθουμε δι᾽ αὐτῆς πρός τόν Υἱό της, γιά νά γίνει καί γιά μᾶς ὁδηγός στήν ἀνο­δική μας πορεία, γιά νά γίνει ὄντως «κλῖμαξ γῆθεν ἀνυψώσασα», ὥστε νά ὑμνοῦμε καί νά δοξάζουμε τή χάρη της.