Την αστυνομική κωμωδία της Γεωργίας Χιόνη “Το ροζ φουλάρι” παρουσιάζει για δεύτερη φορά το Τμήμα Θεατρικής Υποδομής της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Αλεξάνδρειας, σε σκηνοθεσία του Οδυσσέα Γωνιάδη.
Κλέφτες, Αστυνόμοι, Μέντιουμ, φαντάσματα κι ένας μεγάλος αναδευτήρας (mixer) μπερδεύονται για να αποκαλύψουν το έγκλημα. Οι ηθοποιοί αλωνίζουν τη σκηνή με σχοινιά και τσεκούρια για να σας βοηθήσουν να βρείτε τη λύση. Τα υπόλοιπα στη σκηνή.
Λόγω της μεγάλης προσέλευσης θεατών και κατόπιν της απαίτησης του κοινού, η παράσταση θα δοθεί για δεύτερη φορά, το Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, στις 8 το βράδυ στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΛΑΤΕΟΣ.
Η Υπόθεση
Ο Περικλής και ο Μένιος, δυο κουτοπόνηροι και καλοκάγαθοι κλέφτες, πηγαίνουν να κλέψουν τη βίλα του μακαρίτη Ναυάρχου Επαμεινώντα Κομνηνού. Η χήρα γυναίκα του έχει φύγει για το σαββατοκύριακο εκδρομή μαζί με την καλύτερή της φίλη, Νάνσυ, και την ξαδέρφη του μακαρίτη, Μέλπω.
Ανενόχλητοι και χαλαροί οι δυο κλέφτες ανεβαίνουν και στη σοφίτα για να κλέψουν. Εκεί, όμως, που ετοιμάζονται με τα τελευταία κλοπιμαία να κατέβουν, επιστρέφει αιφνιδιαστικά η χήρα, μαζί με τις φίλες της και το μέντιουμ Σαπφώ, για να καλέσουν το πνεύμα του μακαρίτη. Ανεβαίνουν στη σοφίτα, γιατί εκεί είναι πιο δυνατό το «ενεργειακό πεδίο», όπως λέει η Σαπφώ, και οι δύο κλέφτες κρύβονται.
Κατά τη διάρκεια της πνευματιστικής συγκέντρωσης και όταν το φως σβήνει, ακούγεται θόρυβος. Όταν το φως ξανανάβει, η Σαπφώ και οι κλέφτες είναι πεσμένοι στο πάτωμα με όλα τα κλοπιμαία. Πανικόβλητη η χήρα καλεί την αστυνομία. Ο Αστυνόμος Δαγκλής καταφθάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση.
Ουδέν κρυπτόν υπό του ηλίου λέει η λαϊκή μας παροιμία. Η αλήθεια θα βγει στην επιφάνεια καλυμμένη κάτω από ένα ροζ φουλάρι. Γιατί τίποτε δεν μένει κρυφό. Κάποια στιγμή στη ζωή όλα τα μυστικά αποκαλύπτονται. Το θέατρο αντιγράφει τη ζωή με μία ξεχωριστή ιδιαιτερότητα και μας δίνει τη δυνατότητα να νιώσουμε την καθημερινότητα με τις χαρές και τις λύπες της.
Μας επιτρέπει να γελάσουμε και να κλάψουμε, να βιώσουμε πώς πάνω στη σκηνή ζωντανεύουν τα όνειρα και οι επιθυμίες μας, πώς αποκαλύπτονται τα μυστικά μας. Να γευτούμε την ίδια τη ζωή. Ο Μπρεχτ έλεγε ότι το θέατρο δεν μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο. Μπορεί όμως να κάνει τους θεατές ευτυχισμένους. Αυτοί με τη σειρά τους μπορούν να τον αλλάξουν.
Αφήστε μια απάντηση