Οι επενδυτές μπορούν να επενδύσουν στον χρυσό μέσα από μια ευρεία γκάμα επιλογών, όπως κάνοντας τοποθετήσεις σε μετοχές χρυσορυχείων και συναφών επιχειρήσεων, με αγορά ETFs ή με απόκτηση χρυσού στη φυσική μορφή, όπως μια ράβδος χρυσού ή η χρυσή λίρα.
Αυτοί οι επενδυτές έχουν τον λόγο και τον τρόπο να προχωρήσουν σε τέτοιου είδους επενδύσεις. Κάποιοι θα ισχυριστούν, ότι στη σύγχρονη εποχή των crypto και των μετοχών, ο χρυσός δεν είναι παρά μια απαρχαιωμένη μορφή επένδυσης, που ανήκει στις νομισματικές πολιτικές του παρελθόντος. Στις σύγχρονες οικονομίες τα νομίσματα σε χαρτί είναι η κυρίαρχη επιλογή. Στον αντίποδα βρίσκονται κι εκείνοι που αποδίδουν εγγενείς ιδιότητες περιουσιακού στοιχείου στον χρυσό, καθιστώντας το μοναδικό και ξεχωριστό επενδυτικό εργαλείο, που επιβάλλεται να υπάρχει στο χαρτοφυλάκιο κάθε επενδυτή.
Οι τράπεζες προτιμούν τον χρυσό
Παρότι ο χρυσός δεν υποστηρίζει το δολάριο ή άλλα ισχυρά νομίσματα, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, διατηρεί την αξία του τουλάχιστον σε όρους κοινωνικούς, αλλά και σε επίπεδο παγκόσμιας οικονομίας. Αυτό γίνεται καλύτερα αντιληπτό αν κοιτάξει κανείς τους ισολογισμούς των κεντρικών τραπεζών ή άλλων μεγάλων τραπεζικών θεσμών, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτή τη στιγμή οι προαναφερθέντες οργανισμοί κατέχουν το ένα πέμπτο του διαθέσιμου εξορυγμένου χρυσού παγκοσμίως. Επιπρόσθετα αρκετές κεντρικές τράπεζες αύξησαν τα υπάρχοντα αποθέματα χρυσού, που διαθέτουν, κίνηση που αντανακλά την ανησυχία τους για την οικονομία μακροπρόθεσμα.
Προστατεύει τον πλούτο
Ο λόγος που ο χρυσός αποτελεί ακόμη και σήμερα επίκεντρο της οικονομίας, είναι ότι κατάφερε με επιτυχία ανά τα χρόνια να συντηρήσει τον πλούτο και τα περιουσιακά στοιχεία εν γένει. Αντίθετα τα νομίσματα δεν εξυπηρέτησαν στην προστασία των περιουσιακών στοιχείων. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο επενδυτής του σήμερα αγωνιωδώς ενημερώνεται καθημερινά αναζητώντας «χρυσός τιμή». Και για του λόγου το αληθές, ας δούμε ένα παράδειγμα:
Στη δεκαετία του ’70 μια ουγγιά χρυσού ισούνταν με $35. Ας πούμε ότι κάποιος διέθετε και μια ουγγιά χρυσού και τα 35$. Εκείνη την εποχή θα μπορούσε να αγοράσει και με τα δύο ακριβώς τα ίδια πράγματα, πχ ένα κομψό κοστούμι ή ένα ωραίο ποδήλατο. Παρόλα αυτά αν σήμερα είχατε μια ουγγιά χρυσού και την μετατρέπατε σε σημερινά χρήματα και πάλι θα αγοράζατε ένα κοστούμι. Δεν ισχύει το ίδιο όμως και για τα 35$. Με άλλα λόγια αν αποφασίζατε να κρατήσετε τα χρήματα αντί του χρυσού, θα χάνατε, γιατί η τιμή του χρυσού αυξήθηκε, ενώ αυτή του δολαρίου υποχώρησε λόγω πληθωρισμού.
Τιμή χρυσού: Υγιές αντίβαρο και στην πτώση του δολαρίου
Η ιδέα ότι ο χρυσός συντηρεί τα περιουσιακά στοιχεία καθίσταται ακόμη πιο θελκτική ιδίως λόγω της πτωτικής πορείας του δολαρίου αλλά και του τρέχοντος πληθωρισμού. Ανατρέχοντας την ιστορία διαπιστώνει κανείς, ότι ο χρυσός έχει εξυπηρετήσει ως αντιστάθμισμα και των δύο προαναφερθεισών συνθηκών. Με την αύξηση του πληθωρισμού η τιμή χρυσού παραδοσιακά ανεβαίνει. Όταν οι επενδυτές αντιλαμβάνονται, ότι τα χρήματά τους χάνουν την αξία τους, τοποθετούν τα περιουσιακά τους στοιχεία σε ένα σκληρό εμπόρευμα, όπως ο χρυσός, που η αξία του είναι διαχρονική. Το 1970 αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα αυτής της περίπτωσης.
Ο λόγος της σχέσης χρυσού- δολαρίου είναι αντιστρόφως ανάλογος, εφόσον ο χρυσός τιμάται σε όλον τον κόσμο με βάση το δολάριο. Και υπάρχουν δύο λόγοι που συμβαίνει αυτό. Αφενός οι επενδυτές, που θέλουν να αγοράσουν χρυσό, πρέπει να πουλήσουν τα δολάρια, που έχουν για να προχωρήσουν στη συναλλαγή. Αυτό τελικά οδηγεί το δολάριο σε πτώση, καθώς οι επενδυτές διαφοροποιούνται από το νόμισμα. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το ότι ένα αδύναμο δολάριο καθιστά φθηνότερο τον χρυσό για όσους επενδυτές έχουν άλλα νομίσματα. Σαν αποτέλεσμα αυξάνεται η ζήτηση του χρυσού από κατόχους άλλων νομισμάτων.
Χρυσός: Το ασφαλές καταφύγιο
Είτε υπάρχουν αναταραχές στην Ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή ή την Αφρική ή οπουδήποτε αλλού καθίσταται πρόδηλο ότι η πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα αποτελούν μέρος της σύγχρονης οικονομίας. Για τον λόγο αυτό οι επενδυτές καταφεύγουν στον χρυσό αναζητώντας ένα ασφαλές καταφύγιο εν καιρώ αβεβαιότητας. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα αυτοκρατοριών που κατακρημνίστηκαν, πολιτικών πραξικοπημάτων και την κατάρρευσης νομισμάτων. Κατά τη διάρκεια τέτοιων καιρών οι επενδυτές, που είχαν στα χέρια τους χρυσό, έσωσαν τις περιουσίες τους και σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποίησαν τα χρήματα για να αποδράσουν από τις αναταραχές. Ως εκ τούτου αναπόφευκτα η τιμή του χρυσού, ιδίως στη φυσική του μορφή, και συνεπακόλουθα η τιμή χρυσής λίρας βλέπουν την ανιούσα, κάθε φορά που η αβεβαιότητα κυριαρχεί σε οικονομικό ή πολιτικό επίπεδο.
Σε κάθε περίπτωση, όπως συμβαίνει με όλων των ειδών τις επενδύσεις υπάρχουν υπέρ και κατά. Για όσους δεν επιθυμούν την απόκτηση χρυσού και προτιμούν το χρηματιστήριο, μια λύση είναι η αγορά μετοχών χρυσορυχείων. Όσοι πάλι αποζητούν ένα ασφαλές καταφύγιο σε πληθωρισμό και γεωπολιτικές αναταραχές, ο φυσικός χρυσός είναι η απάντηση.
Αφήστε μια απάντηση