Σε ισχαιμία του μυοκαρδίου οφείλεται ο θάνατος του 17χρονου Χρήστου Πετρίδη

Ισχαιμία του μυοκαρδίου «έδειξε» η νεκροψία – νεκροτομή που διενεργήθηκε στον Χρήστο Πετρίδη, στον 17χρονο ποδοσφαιριστή που έχασε το Σάββατο τη ζωή του έπειτα από λιποθυμικό επεισόδιο, κατά τη διάρκεια αγώνα στο γήπεδο της Χαρίεσσας.

Όπως αναφέρει το Veriotis.gr, τα ακριβή αίτια του θανάτου του αθλητή ανακοίνωσε ο Ιατροδικαστής, από το Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης όπου και μεταφέρθηκε το απόγευμα του Σαββάτου ο 17χρονος, καθώς η κατάστασή του κρίθηκε πολύ σοβαρή για να παραμείνει στο Νοσοκομείο της Νάουσας.

Τι είναι η ισχαιμία του μυοκαρδίου;

Του καρδιολόγου Δημήτρη Κρεμαστινού…

Με τον όρο «ισχαιμία του μυοκαρδίου» συνήθως εκφράζεται η ελαττωμένη αιμάτωση μιας περιοχής της καρδιάς που αρδεύεται (αιματώνεται) από μια στεφανιαία αρτηρία. Η συχνότερη αιτία της ισχαιμίας είναι η ύπαρξη μιας μεγάλης αθηρωματικής πλάκας που προκαλεί στένωση (βουλωμένη αρτηρία). Αυτό συμβαίνει όταν δεν υπάρχει παράπλευρη κυκλοφορία, το λεγόμενο «φυσικό bypass».

Το φυσικό bypass αναπτύσσεται όταν η αθηρωματική πλάκα στο τοίχωμα μιας αρτηρίας μεγαλώνει σιγά σιγά. Εάν όμως σπάσει μία μικρή αθηρωματική πλάκα και μέσα σε λίγα λεπτά προκαλείται μεγάλη στένωση της αρτηρίας, τότε ο οργανισμός δεν προλαβαίνει να αναπτύξει φυσικό bypass. Ετσι οι μεγάλες αθηρωματικές πλάκες (βουλώματα) όταν φαίνονται στη στεφανιογραφία χωρίς ο άρρωστος να παρουσιάζει οποιοδήποτε σύμπτωμα σε ηρεμία ή σε κόπωση και κυρίως πόνο στο στήθος (στηθάγχη) είναι κατά κανόνα αθώες και δεν χρειάζονται επεμβατική θεραπεία (μπαλόνι ή εγχείρηση). Το φυσικό bypass που έχει εν τω μεταξύ δημιουργηθεί εξηγεί το γιατί ο άρρωστος είναι ασυμπτωματικός.

Κατά συνέπεια, ο ασυμπτωματικός άρρωστος, που π.χ. στη διενέργεια ενός check-up ανακαλύπτει την ύπαρξη στενώσεων στις στεφανιαίες αρτηρίες του χωρίς να συνοδεύονται με μεγάλη ισχαιμία του μυοκαρδίου (ποσοστό μυοκαρδίου σε ισχαιμία 15%-20%), πρέπει να υποβάλλεται μόνο σε φαρμακευτική θεραπεία και όχι σε οποιαδήποτε επέμβαση. Η εκτίμηση της χρόνιας ισχαιμίας του μυοκαρδίου γίνεται αξιόπιστα με τις σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους (Σπινθηρογράφημα – Ηχωκαρδιογράφημα – Μαγνητική Τομογραφία).

Ομως η λεγόμενη οξεία ισχαιμία είναι αυτή που εκδηλώνεται ύστερα από το σπάσιμο μιας μικρής αθηρωματικής πλάκας ή από έναν παρατεταμένο σπασμό μιας στεφανιαίας αρτηρίας. Είναι η πλέον επικίνδυνη μορφή της ισχαιμίας γιατί είναι η αιτία των θανατηφόρων αρρυθμιών που προκαλούν την λεγόμενη καρδιακή ανακοπή, δηλαδή τον αιφνίδιο θάνατο ακόμα και χωρίς κανένα προειδοποιητικό σύμπτωμα. Η οξεία ισχαιμία είναι αυτή που χρειάζεται επεμβατική θεραπεία (μπαλονάκι).

Αντίθετα, η χρόνια μορφή ισχαιμίας που είναι το αποτέλεσμα μιας χρόνιας μεγάλης αθηρωματικής πλάκας χωρίς την ύπαρξη φυσικού bypass είναι η κυριότερη αιτία της χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας. Στις περιπτώσεις αυτές έχει απόλυτη ένδειξη η εγχείρηση bypass. Η αγγειοπλαστική (μπαλόνι) συνιστάται εάν υπάρχουν μία ή το πολύ δύο στενώσεις. Σε στενώσεις άνω των δύο η αγγειοπλαστική δεν συνιστάται.

Κατά συνέπεια πρωτίστως πρέπει το ενδιαφέρον μας να επικεντρώνεται όχι στην αθηρωματική πλάκα ή στο μέγεθός της αλλά στο μέγεθος της ισχαιμίας που η αθηρωματική πλάκα προκαλεί.

Σε ισχαιμία του μυοκαρδίου οφείλεται ο θάνατος του 17χρονου Χρήστου Πετρίδη

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης