Γράφει ο Δημήτρης Θ. Μπέλος
Ο παλιός καταβρεχτήρας του δήμου Γιδά / Γράφει ο Δημήτρης Μπέλος
3 Comments
Αφήστε μια απάντηση
-
Τροχαίο ατύχημα στο Βρυσάκι – Ι.Χ. έσπασε την περίφραξη και “μπήκε” σε αυλή μονοκατοικίας -
Γροθιά στο στομάχι: Νεκρός σε τροχαίο ο Άκης Τσιρίκας -
Τραγωδία στην Ημαθία: Έχασε τη ζωή του εν ώρα εργασίας -
Δεν ξέχασε και τίμησε τους πρώην προέδρους της ομάδας η Α.Ε. Αλεξάνδρειας! -
Νέο επαγγελματικό βήμα για τον Γιάννη Κυρόπουλο! -
Συγκλονίζει ο διάσημος φωτογράφος Γιάννης Βελισσαρίδης με καταγωγή από τον Σταυρό Ημαθίας -
Πρωτιά ξανά για την ταινία μικρού μήκους για το 7ο Δημοτικό Σχολείο Αλεξάνδρειας! -
Επίκεντρο της έκθεσης Freskon 2024 στη Θεσσαλονίκη το περίπτερο της Alexander S.A. – Σκουρτόπουλος! -
Πανευρωπαϊκό μετάλλιο για τον Χρήστο Γιοβανόπουλο στο Ju Jitsu! -
Αναγνώστης: Πέρασε το τρένο με ανεβασμένες τις μπάρες στην Αλεξάνδρεια – δείτε το βίντεο!
Όταν είμασταν μικρά και το καλοκαίρι οι δρόμοι εκτός της Βασιλέως Γεωργίου Α΄(νυν Βετσοπούλου) που ήταν ασφαλτοστρωμένη, είχαν δέκα πόντους σκόνη, πολύ λεπτή λόγω της σύνθεσης του (αμμόχωμα), εμείς 7-8 χρονών μιμούμασταν τους καβαλάρηδες καουμπόυκα έργα που βλέπαμε κατά κόρον στον σινεμά Αλεξάνδρο, με τις ωραίες ζωγραφιστές διαφημίσεις, από τον Βασ. Μακρή(αριστουργήματα τώρα που το σκέφτομα,γιατί τα ζωγράφιζε σε ένα απόγευμα 3-4 μέτρα σε χοντρό λευκό χαρτί -καθόμουν και τον έβλεπα και τον θαύμαζα). ¨Έτσι λοιπόν κόβαμε καλάμια κοντά στη μηχανική καλλιέργεια, τα μετατρέπαμε σε κάπως άλογα και καβαλώντας τα τρέχαμε και χτυπούσαμε ζωηρά τα πόδια μας πάνω στη παχιά λεπτή σκόνη, σηκώνοντας πολύ σκόνη όπως έκαναν τα άλογα που έτρεχαν στις ταινίες. Τι ευχαρίστηση είχαμε!!!!
Το καλοκαίρι, συνήθως τον Αύγουστο, ήταν πολύ συχνές οι διελεύσεις της ποτιστήρας (έτσι την λέγαμε τότε) στην άσφαλτο που έβραζε, περίπου λίγο πριν ξεκινήσει η βόλτα ,για είναι δροσερή όταν περπατούσαν οι νέοι και όχι μόνο. Μερικά από εμάς του τολμηρούς, έτρεχαν πίσω από το εξοτευόμενο νερό για δροσιά και γινόμασταν μούσκεμα …μετά ακολουθούσε μπερντακι από τις μαμάδες μας αλλά δεν μας ένοιαζε!!!
Την δεκαετία του ΄60 ο μόνος ασφαλτοστρωμένος δρόμος ήταν η Βασ. Γεωργίου Α΄( νυν Βετσοπούλου) αν θυμάμαι καλά. Οι κάθετοι και παράλληλοι μ αυτόν ήταν ή χαλικόστρωτοι ή από σκέτο χώμα, το οποίο λόγω της σύστασης του Γιδά σχημάτιζε παχύ στρώμα(ιδίως τους πολύ ζεστούς και χωρίς βροχή μήνες το καλοκαιριού .Εμείς μικρά παιδάκια 8-9χρονών, παίζαμε τους καουμπόυδες, επηρεασμένοι από τις ταινίες με ινδιάνους κια καουμπόυδες που βλέπαμε κυρίως στον κινηματόγραφο Αλεξάνδρος, με τις ωραίες ζωγραφιστές διαφημίσεις του Βασ. Μακρή, ο οποίος τις ζωγράφιζε σε ένα απόγευμα και είχαν αρκετά μεγάλο μήκος (καθόμουν και τον θαύμαζα, για τι το μαγαζί μας ήταν ακριβώς απέναντι!). Έτσι λοιπόν πηγαίναμε στη μηχανική καλλιέργεια, κόβαμε καλάμια και μετά γκαγκαν γκαγκαν τα κάναμε άλογα και τρέχαμε στην παχιά σκόνη , σηκώνοντας σύννεφο σκόνη, όπως έκαναν οι καβαλάρηδες στις ταινίες. Τι ευχαρίστηση που είχαμε!!!!
Για την καταβρεχτήρα τώρα(ποτιστήρα την λέγαμε τότε) τι χαρά κάναμε όταν περνούσε. Τρέχαμε από πίσω ή πλάγια για να δροσιστούμε από το δροσερό νερό. Φυσικά γινόμασταν μούσκεμα, μετά ακολουθούσε μπερντάκι από τη μάνα μας, αλλά ποιος νοιαζότανε!!!
Επίσης για τον διοριζμένο Βετσόπουλο! Αν θυμάμαι καλά (ήμουν πρόσκοπος τότε στην υποδοχή του στην Λεσχη άξιωματικών-ή τουριστικό περίπτερο) έβγαλε λόγο υποδοχής ο Χαρίλαος και ο Παττακός με το υφάκι του τον αποστόμωσε κάπως και μετά έμαθα τον αντικατέστησε με τον Μπουράτση. Δεν θυμάμαι τις χρονολογίες(ποιος τα έδινε σημασία τότε) 1969?
Μπράβο κ ΜΠαλτζη για την συμμετοχή σου σ’αυτή τη ιστορική αναδρομή Όλα αυτά μας φέρνουν πίσω στις εποχές των παιδικών μας χρονων